Gdy lato powoli odchodzi w dal a wokoło robi się cisza i spokój to znak, że nadchodzi jesień. Szczególna pora, kiedy przyroda zachwyca swym pięknem i różnobarwnością kolorów. W ogrodzie zaczynają królować rośliny o ciepłych odcieniach żółci, pomarańczy, czerwieni, miedzi i brązu. W powietrzu unosi się zapach wrzosowych kwiatów i żywiczna woń sosen. A nade wszystkim królują ciepłe, rozleniwiające promienie słońca.

Jedną z wielu roślin będącą zwiastunem i symbolem nadchodzącej jesieni jest wrzos, roślina małowymagająca, lubiąca miejsce słoneczne, odporna na mróz i suszę. Aby dobrze się prezentowały należy posadzić obok siebie przynajmniej po kilka sztuk jednej odmiany. W uprawie jest obecnie 300 odmian od niskich krzewów, ścielących się po ziemi aż po wyższe o wzniesionych pędach. Kolory wrzosów obejmują całą gamę barwy i odcieni : od bieli, fiolet i róż do ciemnej czerwieni.

Przed posadzeniem warto poustawiać je w doniczkach w miejscu przyszłego wrzosowiska, pomoże nam to ocenić czy jest dobrze zakomponowane kolorystycznie i ewentualnie wprowadzić jakieś zmiany. Liczba roślin na 1m2 zależy od siły wzrostu oraz od tego jak długo chcemy się cieszyć efektem. Po posadzeniu teren wokół wrzosów ściółkujemy korą sosnową, która ogranicza rozwój chwastów i chroni roślinę zimą  przed przemarzaniem a latem przed suszą. Gleba powinna być lekko przepuszczalna o kwaśnym odczynie, w przypadku wyjątkowo ciężkiej gleby należy zastosować drenaż. W tym celu usypuje się 10- centymetrowe warstwę żwiru pod mieszanką torfu.

W warunkach naturalnych wrzosy żyją od 25 do 40 lat, ale w ogrodzie ich żywotność jest nieco krótsza. Kluczem do sukcesu jest coroczne wiosenne przycinanie oraz okrywanie na zimę. Do strzyżenia przystępujemy po kwitnieniu, pędy należy ściąć pod zasuszonym kwiatostanem. Po zabiegu roślina wybija nowe gałązki i zagęszcza się na nowo. Z nawożeniem trzeba postępować ostrożnie i z umiarem, wrzosy są wrażliwe na duże zasolenie gleb. Odżywki wolno działające rozsypujemy wokół roślin tylko raz w sezonie, natomiast szybko działające dwa, trzy razy, nie później niż do końca czerwca.

Wrzosy świetnie komponują się z różanecznikami, azaliami i innymi zimozielonymi roślinami liściastymi : ostrokrzewy, laurowiśnie. Ładnie wyglądają w towarzystwie sosny pospolitej,  jałowca pospolitego i brzozy brodawkowej. Na dużym obszarze możemy posadzić większe odmiany, natomiast na niewielkich – karłowate odmiany.  Wiosennego uroku doda sąsiedztwo z sasankami, latem z przetacznikami kłosowymi, natomiast jesienią z astrami i rozchodnikami okazałymi. Wrzosy nadają się do uprawy w większych pojemnikach, odmiany długo kwitnące możemy posadzić w drewnianych skrzyniach i wiklinowych koszach, które przez długi czas będą dekorować balkony, tarasy i werandy.

Kilka ciekawych odmian:

• Calluna vulgaris ‘Allegretto’ – o pojedynczych, purpurowoczerwonych kwiatach pojawiających się od sierpnia do września,
• Calluna vulgaris ‘Boskoop’ – o żółtych liściach i delikatnych liliowatych kwiatach rozwijających się na przełomie sierpnia i września,
• Calluna vulgaris ‘Gold Haze’ – o jasnożółtej barwie liści i białych kwiatach pojawiających się od sierpnia do września,
• Calluna vulgaris ‘Long White’ – o zielonych liściach i białych kwiatach pojawiających się później, czyli od września do października,
• Calluna vulgaris ‘Silver Knight’ – o charakterystycznych szaroomszonych liściach i pięknie kontrastujących fiołkowych kwiatach pojawiających się od sierpnia do września.

Wrzos