Siew nasion

Nasiona magnolii dla szybszego kiełkowania powinny być poddane stratyfikacji, czyli przechowywaniu w warunkach stałej temperatury, wilgotności i dostępu powietrza dla przerwania spoczynku fizjologicznego. W przypadku tego rodzaju najlepiej nasiona przetrzymywać w temperaturze 5˚C przez 3-4 miesiące. Po tym czasie nasiona należy wysiać do podłoża, które stanowi mieszanka torfu i piasku w stosunku 2:1.

Sadzenie

Na miejsce stałe zaleca się wysadzanie roślin zdrewniałych, mających wysokość około 25 cm. Większość odmian zakwita dopiero po kilkunastu latach, jednakże coraz częściej na rynku pojawiają się odmiany kwitnące już po pięciu latach. Najlepszym podłożem jest gleba żyzna, próchniczna, przewiewna, ale długo utrzymująca wilgotność o odczynie lekko kwaśnym, zbliżonym do obojętnego (pH około 5-6). Przed posadzeniem warto glebę wymieszać z kompostem lub torfem kwaśnym. Magnolie posadzone na zasadowym podłożem słabo rosną, a na ich liściach szybko obserwowane są objawy chlorozy – żółkniejące liście. Młode rośliny wysadzamy na głębokość taką, jak w doniczce, a ich korzenie lekko uciskamy, pamiętając o tym, że są niezwykle kruche. Młode osobniki są dość wrażliwe na mrozy, dlatego też powinno się je okrywać na zimę ściółką z liści, igliwiem lub słomą. Ponieważ na wiosenne przymrozki wrażliwe są kwiaty (zdjęcie poniżej), najlepszym stanowiskiem są miejsca o cieplejszym klimacie, osłonięte od wiatru, słoneczne lub półcieniste. Niezwykła efektowność kwiatów magnolii powoduje, że powinny rosnąć na miejscu honorowym w ogrodzie. Są doskonałymi soliterami. Sadząc magnolie musimy pamiętać o tym, jak duże rozmiary osiągają dorosłe osobniki, a co za tym idzie jak dużo miejsca potrzebują. Dodatkowo powinny rosnąć w miejscach, do których mamy łatwy dostęp, abyśmy z bliska mogli podziwiać piękny wygląd i zapach kwiatów.   

Pielęgnacja

Z uwagi na delikatne korzenie, gleby pod magnoliami nie powinno się odchwaszczać mechanicznie ani spulchniać. Najlepiej, gdy rośliny rosną na środku trawnika bądź są ściółkowane korą sosnową, igliwiem świerkowym lub liśćmi dębu, co dodatkowo zabezpiecza je przed utratą wilgotności. Od marca do czerwca krzewy powinno się nawozić co dwa tygodnie nawozami do magnolii lub różaneczników. Magnolie nie wymagają, a według niektórych, nie tolerują cięcia. Jedynym cięciem, które należy przeprowadzać, jest cięcie fitosanitarne, polegające na wycinaniu gałązek uschniętych i chorych. Większość odmian dostępnych na polskim rynku ogrodniczym dobrze znosi zimy, dlatego też okrywanie magnolii nie jest konieczne.

Szkodniki, zaburzenia i choroby

Przędziorki – na liściach, szczególnie na ich spodniej stronie, od maja do końca sierpnia, zaobserwować można małe brązowe roztocza i ich pajęczynki. Te drobne szkodni wysysają soki z liści, szybko powodując ich żółknięcie i opadanie. Rośliny przez nie zaatakowane powinno się opryskiwać preparatami Apollo 500SC- 0,05%, Nissorun 050 EC- 0,1% zgodnie z zaleceniami.   

Mszyce – te ciemnozielone pluskwiaki rzadziej żerują na magnolii niż przędziorki, ale są równie niebezpieczne. Największe ich skupiska znaleźć możemy na wierzchołkach pędów oraz dolnej stronie liści. Wysysając soki z liści, powodują ich deformację. Rośliny uszkadzane przez mszyce słabiej rosną, a ich pędy i liście pokryte są lepką wydzieliną. Najskuteczniejszymi preparatami do zwalczania mszyc są Mospilan 20 SP- 0,02%, Fastac 100 EC- 0,02%.

Wciornastki – to uskrzydlone owady, które wysysają soki z pąków kwiatowych oraz liści, powodując ich przedwczesne opadanie. Uszkodzona tkanka szybko się wykrusza, a na całej blaszce liściowej pojawiają się nekrotyczne, żółte smugi. Zwalcza się je poprzez opryskiwanie roślin Fastacem- 0,02% lub Methomexem 200SL- 0,2%.

Myszy i nornice – podziemna część pnia jest chętnie obgryzana przez te gryzonie. Uszkodzenie jest tym bardziej niebezpieczne, gdyż nie od razu widoczne. Rany należy zamalować farbą emulsyjną z dodatkiem Topsinu 1% lub Benlate 1%.

Chloroza liści może być spowodowana żerowaniem wymienionych szkodników, nieodpowiednim odczynem gleby (zbyt zasadowym) lub przesuszeniem.

Osłabienie wzrostu  może powodować zbyt obfite nawożenie lub za niska ilość składników pokarmowych w glebie. Przyczyną może być również żerowanie szkodników.

Podatność na przemarzanie może być wywołane przenawożeniem azotem lub nieodpowiednim stanowiskiem.

Antraknoza jest chorobą o podłożu grzybiczym, której sprawcą jest Glomerella cingulata. Objawem choroby są pojawiające się na liściach okrągłe, brązowe plamy o równych brzegach. Plamy pojawiać się mogą również na pędach, które powinno się wycinać. Zalecane preparaty do walki z antraknozą to Dithane M-45 80 WP- 0,2%, Pencozeb 80 WP- 0,2%, Bravo 500 SC – 0,2% albo Folpan 80 WG- 0,1%. 

Bakteryjna plamistość liści spowodowana jest bakterią Pseudomonas syringae i objawia się występowaniem po obu stronach liści drobnych, licznych, brunatnych plam umiejscowionych wzdłuż nerwów. Liście ulegają w wyniku choroby deformacjom, szybko żółkną i opadają. Zwalczanie chemiczne polega na opryskiwaniu roślin Miedzianem 50 WP 0,3%.

Parch magnolii to choroba grzybowa powodowana przez Elsinoe magnoliae. Objawia się występowaniem na liściach czerwonobrunatnych plam z czerwonym środkiem. Chorobę zwalcza się chemicznie stosując Bravo 500SC- 0,2% lub Rovral Flo 255 SC- 0,2%.

Szarą pleśń wywołuje grzyb Botrytis cinerea. Choroba atakuje pąki kwiatowe i kwiaty. Silnie porażone pąki kwiatowe w ogóle się nie rozwijają, a na płatkach tych, które się rozwiną pojawiają się wodniste, brązowe plamy. Do zwalczania tej choroby konieczne jest zastosowanie preparatów Rovral Flo 255 SC 0,2% lub Sumilex 500 SC 0,2%. Dodatkowo należy pamiętać o usunięciu porażonych resztek roślinnych.

Zamieranie pędów wywołane grzybem Botrytis cinerea objawia się brązowieniem pędów od wierzchołka. Porażone pędy należy usuwać i palić.

Joanna Kostrzewa

Magnolia 2