Bergenia jest rośliną niezwykle uniwersalną, doskonale prezentuje się w ogrodach tematycznych – skalnych, wodnych, gdzie tworzy szeroko rozrastające się kobierce. Może występować pojedynczo lub w dużych grupach.  Rośliny te dobrze czują się w miejscach cienistych, niedostępnych dla innych roślin na  zboczach i stokach. Służą do tworzenia runa pod drzewami liściastymi i iglastymi. Cenione są na rabatach i murkach kwiatowych a także ogródkach skalnych. W ogrodach mogą towarzyszyć zarówno krzewom : różanecznikom, trzmieliny pnącej, jak i innymi bylinom. Znakomicie sąsiadują z nimi paprocie, ozdobne trawy a także podrzeń nadmorski.

Liczne zalety

Bergenie, dzięki licznym zaletom mają szerokie zastosowanie nie tylko w florystyce ale także jako roślina lecznicza i grabarska. Bukieciarze cenią ją za duże walory dekoracyjne i bardzo dobrą trwałość po ścięciu dlatego świetnie nadają się w kompozycjach kwiatowych. Notmiast w ojczyźnie Bergenii a więc Mongolii, Syberii i Korei liście tej roślin wykorzystuje się  jako namiastki herbaty.

Za twórcę Bergenii uznaj się niemieckiego botanika Klara Augusta von Bergena. Do dnia dzisiejszego  znanych jest osiem gatunków tej rośliny, występujących w wschodniej i środkowej Azji. W Europie uprawiane są jako roślina ozdobna począwszy od XVIII i XIX wieku. Cechą charakterystyczną Bergenii są jej grube kłącza, płożące się po ziemi. Z nich zwykle wyrastają długoogonkowe, okrągłe liście, które są błyszczące, gładkie, zimozielone, przebarwiające się na zimę. Pędy kwiatostanowe osiągają wysokość od 20 do 40 cm. Są one grube, mięsiste, zazwyczaj krwistoczerwone, zakończonych wiechą dzwonkowatych kwiatów. Bergenie kwitną na purpurowo, biało ale zazwyczaj na różowo w różnych odcieniach. Kwitnienie odbywa się od marca do maja a niekiedy kwiaty pojawiają się także jesienią.

Roślina łatwa i niezawodna

Bergenie to rośliny wyjątkowo łatwe w uprawie i niezawodne, z pewnością z jej uprawą da sobie radę nawet początkujący ogrodnik. Roślinę tą cechuje żywotność, długowieczność a także odporność na susze, zachwaszczenie i zanieczyszczenia powietrza. Poddawana jest na wiosnę zabiegom usuwania zeschniętych liści i przekwitłych kwiatostanów. Dobrze rozwijają się na stanowisku półcienistym, w podłożu próchniczym, umiarkowanie ale stale wilgotnym. W sprzyjających warunkach roślina rozrasta się szybko i tworzy gęste zielone okrywy. Nie ma żadnych przeciwwskazań aby Bergenie posadzi w donice lub inne  pojemniki i ustawić na tarasie lub balkonie.

Rozmnażanie

Bergenie to rośliny łatwe w rozmnażaniu. Rozmnażanie polega na podziale roślin na 2 – 6 części wczesną wiosną. Można też dzielić kłącza na fragmenty długości 3 – 10 cm, które następnie umieszcza się w skrzynkach wypełnionych torfem wymieszanym z piaskiem. Gdy pojawią się  pędy,  rośliny sadzi się do doniczek. Innym sposobem rozmnażania jest  sporządzenie sadzonek wierzchołkowych. Sadzonki z trzema liśćmi pobiera się w terminie od kwietnia do czerwca i ukorzenia się w torfie.

Bergenia

Sylwetki roślin

Propozycje kostki brukowej