Budleja, roślina pochodząca z umiarkowanych i tropikalnych rejonów Azji,  Ameryki Południowej i Afryki, w Polsce zwana dawniej omżynem a obecnie ,, motyli kwiatem,, ze względu na zdolność przyciągania motyli.

Obfitość kwitnienia i silnie, przyjemnie pachnące kwiaty w różnych kolorach sprawiają że nie powinno jej zabraknąć w żadnym ogrodzie. Do rodziny budlejów należy około 100 gatunków, w Europie najpowszechniej uprawiane są dwa gatunki – budleję Dawid (Buddleja davidii) i budleję skrętolistna ( Buddleja alternifolia).

Budleja Dawida dorasta maksymalne do 3 metrów wysokości, charakteryzuje się drobnymi i licznymi kwiatami, zebranymi na długich pędach uginających się pod ciężarem kwiatów. Liście posiadają kształt lancetowaty około 25 centymetrów, z wierzchu zielone, od spodu srebrzyście omszone. Jesienią liście żółkną i opadają, choć zdarza się podczas łagodnych zim, że budleje zachowują się jak rośliny zimozielone i ich liście pozostają na krzewie przez całą zimę. Ich silny, przyjemny zapach zwabia liczne owady, w tym głównie motyle. Z kolei budleja skrętolistna dorasta do 3-4 metrów i jest gęstym, kopulistym krzewem o często nieco  większej szerokości. Jej cienkie pędy łukowato przewisają w różne strony, a bardzo wąskie liście mają charakterystyczne biało owłosiony spód. Liliowo-różowe kwiaty pojawiają się już w czerwcu i zebrane są w niewielkie, kuliste kwiatostany wzdłuż zeszłorocznych pędów.

Wymagania i pielęgnacja

Budleje uwielbiają żyzną, gliniasto-piaszczystą glebę o odczynie zbliżonym do obojętnego. Wymagają stanowisk ciepłych i osłoniętych od wiatrów i w pełni nasłonecznionych. W okresie suszy bardzo szybko więdną więc podczas upałów powinniśmy je obficie podlewać. Prześlicznie wyglądać będzie soliter posadzony na trawniku choć i jako rośliny posadzone na rabatach bylinowych, z przeznaczeniem na kwiaty cięte, będą wyglądać atrakcyjnie. W okresie wegetacyjnym powinny być zasilane 2-3 krotnie nawozami wieloskładnikowymi. Musimy również pamiętać aby latem spulchnić płytko glebę  pod krzewami. Niestety budleje są roślinami mało odpornymi na mrozy dlatego pobodnie jak róże powinniśmy je okrywać na zimę kopczykiem ziemi, kory liści lub trocin. Na przełomie kwietnia i maja należy skrócić cienkie długie pędy o 5-10 cm a grubsze o 20-25 cm to przyspieszy kwitnienie krzewu. Tnąc krzew musimy zachować zasadę, iż wszystkie zbyt wybujałe pędy kwiatowe z poprzedniego roku przyciąć musimy na tyle krótko, by poniżej miejsca cięcia zostały tylko dwa pąki. Słabe pędy powinniśmy wyciąć całkowicie. Musimy przestrzegać tej zasady, gdyż zbyt zagęszczona korona może odbić się niekorzystnie na wielkości kwiatów. Im więcej pędów, tym mniej składników pokarmowych dociera do kwiatów.

Zastosowanie

Budleja doskonale komponuje się w ogrodzie z różami i innymi ciepłolubnymi, długo kwitnącymi krzewami jak pięciorniki, srebrzystoniebieskimi trawami ozdobnymi oraz późno kwitnącymi bylinami np. astrami. Posadzone na tle ciemnozielonych roślin iglastych ładnie prezentuje swoje lekko przewisające kwiatostany. Krzewy budlei są dobrym przykładem na to, że także rośliny obcego pochodzenia mogą mieć duże znaczenie ekologiczne – te stanowią doskonałe źródło pożywienia dla niezwykle licznie odwiedzających je owadów.

Budleja