Jak feniks z popiołu – paulownia cesarska

Paulownia cesarska należąca do rodziny paulowniowatych (Paulowniaceae) (dawniej trędownikowatych) określana jest także mianem cesarskiego drzewa i paulowni puszystej. Pochodzi z Chin, a w Polsce od niedawna staje się coraz bardziej popularna.

 Nazwa paulownia została nadana nowemu gatunkowi drzewa sprowadzonemu do Holandii na cześć Anny Pawłownej, córki Pawła I i Marii Fiodorowej. Drzewo to w Chinach sadzone jest od wieków w pobliżu domostw, gdyż według starych wierzeń tylko na jego gałęziach siadał Feniks, dzięki czemu ma przynosić szczęście. Uszkodzona przez mrozy, czy też zniszczona przez wycięcie paulownia, ma zdolności  regeneracyjne i potrafi się odrodzić. 

Gatunek ten jest bardzo łatwy w uprawie, z powodzeniem można hodować go w naszym klimacie. Łatwo go rozmnażać z nasion zakupionych w sklepach z roślinami egzotycznymi. Coraz łatwiej dostępne stają się też młode rośliny w dobrych szkółkach ogrodniczych. Dorosłe osobniki znoszą spadki temperatur do -30˚C, jednakże przy tak dużych mrozach zimą rzadko kwitną na wiosnę. Paulownia jest również bardzo odporna na przesuszenie, jej korzenie wrastają głęboko w ziemię, możliwe jest więc uprawianie pod jej koroną innych roślin. Gatunek ten nie ma dużych wymagań glebowych, może rosnąć na wszystkich rodzajach gleby. Potrzeb nawozowych również nie wykazuje. W niektórych rejonach Chin uznawany jest przez to za gatunek inwazyjny.

Roczny przyrost drzewa wynosi od 2 do 5 metrów, niezwykle ozdobne są przepiękne, pachnące wiechowate kwiatostany złożone z wielu wrzosowych trąbkowatych w kształcie kwiatów, a także olbrzymie jasnozielone sercowate liście o średnicy nawet ponad 50 cm, rozwijające się po kwitnieniu.

Oprócz walorów dekoracyjnych paulownia znajduje inne zastosowanie. Jej drewno jest niezwykle miękkie, elastyczne lekkie i delikatne, dlatego też wykorzystywane jest w produkcji instrumentów muzycznych takich jak gitara, japońska cytra koto i koreański chordofon szarpany gayageum.

Joanna Kostrzewa

Paulownia