Harmonia duszy z ciałem, spokój wewnętrzny, prostota, minimalizm i nieskończone możliwości doznań zmysłowych – tego wszystkiego możemy doświadczyć w ogrodzie rodem z dalekiego wschodu. Ogrody te budzą podziw i fascynują, spełniają funkcję estetyczną jak i praktyczną. Istnieje coraz większe zainteresowanie naszych klientów kulturą i sztuką krajów dalekiego wschodu jak Chiny, Japonia czy Indie, dlatego zdecydowaliśmy się na podjęcie wyzwania i spełnienia wymagań stawianych przez Państwa.

Prawdziwe ogrody azjatyckie wymagają ogromnej wiedzy przede wszystkim znajomości kultury, sztuki i filozofii dalekiego wschodu. W ogrodach chińskich i japońskich podstawowymi elementami są rzeźby terenu i architektura, które oznaczają trwałość. Rośliny natomiast, ze względu na swoją zmienność i brak trwałości, odgrywają drugorzędną rolę. Najważniejsze są skały, głazy. Symbolizują one moc, siłę i niedostępność, uznawane są w Feng shui za element męski  – yang. Pięknie wyglądają obrośnięte mchem, którego w ogrodzie azjatyckim nie powinno zabraknąć.Drugim najważniejszym elementem w naszym orientalnym ogrodzie jest woda. Symbolizuje ona pierwiastek żeński – yin, jest źródłem życia i równoważy twardość skał. Woda może występować w postaci małego strumyka, stawu lub niewielkiej kaskady. Na rynku dostępne są już gotowe pionowe, kamienne fontanny ogrodowe.  W ogrodzie orientu bardzo ważną rolę odgrywają małe elementy architektury takie jak altany np. do medytacji, pawilony herbaciane do celebracji herbaty czy poidełka dla ptaków, kamienne latarnie na świece a w końcu symboliczne kamienne wieże nawiązujące do buddyjskich świątyń. Charakterystycznym dla orientu elementem są także drewniane lub kamienne mostki, wystylizowane kładki łączące poszczególne części ogrodu.

Kiedy mamy do zagospodarowania rozległe tereny można zastosować podział poszczególnych części ogrody przez tzw. bramy księżycowe w postaci dekoracyjnych otworów np. w murkach oporowych. Mogą być one przejściem do kolejnej części ogrodu lub akcentować ciekawy widok.  Jak w każdym ogrodzie muszą istnieć jakieś przejścia i ścieżki. Te  w ogrodach azjatyckich są zjawiskowe. Mogą być wąskie i kierować zwiedzającego między skałkami. Najlepiej prezentują się drogi z dużych, płaskich kamieni polnych lub z mozaiki drobniejszych kamieni, układanych w rozmaite wzory. Należy wystrzegać się natomiast prostych i symetrycznie obsadzonych ścieżek,  równo wytyczonych rabat czy trawników. Najważniejsze jest uzyskanie wrażenia naturalności i braku ingerencji rąk człowieka. Przy tworzeniu założenia ogrodu azjatyckiego należy pamiętać przede wszystkim, że według dalekowschodnich wierzeń człowiek i natura stanowią jedność, a ogród to symbol całego wszechświata. Tę zasadę można wprowadzić zarówno na dużych obszarach jak i w małych ogródkach przydomowych.

Mimo, ze roślinność stanowi drugorzędową rolę z powodu nietrwałości, to ceni się ją ze względu na element wizualny, nadający całości klimat. 
W ogrodzie orientalnym sadzi się przede wszystkim drzewa i krzewy, rzadziej byliny i rośliny jednoroczne. Do najważniejszych roślin zalicza się: sosnę, jałowiec, miłorząb, bambus czy klon palmowy. Niestety nie wszystkie gatunki można wysadzać w naszych warunkach klimatycznych. Jednak sosnom można nadawane różne formy, niczym rozwichrzone przez wiatr stare konary. Z roślin o dekoracyjnych kwiatach powinniśmy pamiętać o magnoliach, różanecznikach, piwoniach czy jaśminach. W Chinach wysoko ceniona była chryzantema, reprezentująca siłę życiową. Inną znaną nam rośliną, pochodzenia azjatyckiego jest Funkia.Jest to roślina, która bardzo dobrze czuje się w naszym klimacie. Jest odporna na mróz i lubi cień.Ozdobą funkii są liście – duże, błyszczące, w zależności od odmiany ciemnozielone, seledynowe lub żółtawe. Także w zależności od odmiany liście mogą mieć białe lub żółte smugi lub paski. Funkie można sadzić nad brzegami stawów i strumieni, ponieważ bardzo lubią wilgotne środowisko.

Preferencje klientów w stosunku do wyobrażeń swojego ogrodu orientalnego są bardzo różne a wynikają one z wielu względów: z charakteru pracy, zbyt małej ilości czasu i zbyt wielu codziennych obowiązków. Dlatego warto wspomnieć także o japońskich ogrodach suchych – Karesansui. Najważniejszą cechą ogrodu suchego jest umiar i surowość. Przestrzeń kształtuje się w sposób symboliczny i wymagający intuicji oraz wyobraźni widza. Wodę zastępujemy żwirem lub piaskiem. Kamienie układane mogą być tak, aby przedstawiały skały i wodospady. Piasek ma często za zadanie także imitować fale morskie. Rośliny w suchym ogrodzie sadzi się pojedynczo lub rezygnuje się z nich całkowicie. Ogrody takie doskonale sprawdzają się w miejscach, gdzie jest niemożliwe lub trudne utrzymanie terenów zieleni. Ogród suchy jest efektowny, nie wymaga wielu nakładów pracy, zatem nadaje się dla osób, które pragną mieć własny orientalny zakątek bez większego wysiłku. Dzięki niezwykłej harmonii i prostocie ogrody dalekiego wschodu stają się namiastką odległych krain, wspomnieniem dalekich podróży czy po prostu miejscem regeneracji sił życiowych i odpoczynku.