Sadzenie roślin cebulowych


Popękana tunika oraz oznaki porażenia chorobowego. Takich cebulek unikaj w czasie zakupów.

Narcyz
Podczas sadzenia cebule umieszczamy piętką do dołu, a pąkiem do góry. Tu widoczna cebula narcyza.

Sadzenie cebul
Cebule sadzimy do dołków wykopanych szpadlem. Umieszczamy je nieregularnie dla uzyskania naturalnego wyglądu rabaty.

Przygniatanie gleby
Po umieszczeniu cebul dołki zasypujemy, a następnie glebę lekko ubijamy grabiami. Ziemi nie wolno natomiast przydeptywać butami, gdyż mogło by to uszkodzić posadzone cebule.

Begonia
Bardzo chętnie uprawianymi roślinami bulwiastymi, do sadzenia wiosną, są begonie. Mamy do wyboru szereg odmian o różnych barwach i kształtach kwiatów.

Dalia
Równie popularne i lubiane są kwitnące latem dalie. Ich zalety to obfite kwitnienie i bogata skala barw kwiatów. Z uprawą tych roślin poradzi sobie każdy początkujący ogrodnik.

Podczas urządzania ogrodu, koniecznie uwzględnijmy rabatę z roślinami cebulowymi. Pod pojęciem "rośliny cebulowe" kryją się nie tylko rośliny, których częścią podziemną jest cebula, ale też rośliny posiadające bulwy korzeniowe i kłącza. Wybór rozmaitych odmian i gatunków jest tu bardzo duży i do każdego typu ogrodu, znajdzie się coś odpowiedniego.

Termin sadzenia

Rośliny cebulowe kwitnące latem sadzimy od początku do połowy wiosny (kwiecień, maj). Są to głównie gatunki zbyt wrażliwe na niskie temperatury (dlatego na zimę nie mogą pozostać w gruncie). W tym terminie sadzi się m.in. Begonie, Dalie i Mieczyki.

Od sierpnia do września sadzi się rośliny cebulowe kwitnące późną jesienią, takie jak zimowi szafran, czy merendera. Rośliny cebulowe kwitnące wiosną sadzi się od sierpnia do października.

Suche cebule, czyli takie które kupujemy w stanie spoczynku, należy posadzić jak najszybciej po ich kupieniu. Chociaż większość cebul przechowuje się na sucho, istnieją wyjątki – niektóre gatunki lubiące miejsca zacienione i wilgotne, przechowuje się w lekko wilgotnej korze lub torfie. Przy zakupie cebul należy wykazać ostrożność – kupujmy tylko cebulki ze sprawdzonych źródeł. Unikajmy cebul miękkich, z plamami lub przebarwieniami, cebul pozbawionych łusek okrywających, a także zwiędniętych lub wyschniętych.

 

Rośliny, których handlowcy nie sprzedali w stadium spoczynku są często sadzone do doniczek. Jeśli kupimy rośliny w doniczkach, możemy je wysadzać od razu po kupieniu, przez cały sezon, lub też przetrzymać je w doniczce, dopóki część naziemna nie zaschnie, a następnie potraktować jak cebule w stanie suchym. Mankamentem kupowania roślin cebulowych w doniczkach jest ich, z reguły wyższa, cena.

Przygotowanie gleby

Przed posadzeniem roślin cebulowych, należy usunąć chwasty, zwłaszcza te trwałe, jak ostrożeń czy perz. Chwasty niszczymy mechanicznie lub środkami chwastobójczymi (herbicydami). Koniecznym zabiegiem jest też przekopanie, a potem wyrównanie gleby.

Podłoże, do którego posadzimy cebule, powinno mieć odczyn obojętny lub lekko zasadowy, być niezbyt zwięzłe, piaszczysto-gliniaste, zasobne w próchnicę. Jeżeli stwierdzimy, że gleba jest zbyt ciężka i gliniasta – należy dodać torfu, rozdrobnionej kory, węgla brunatnego lub piasku. Z kolei glebę zbyt lekką, piaszczystą, powinniśmy przede wszystkim wzbogacić w próchnicę używając odkwaszonego torfu ogrodniczego lub kompostu Przed sadzeniem cebul, z ziemią należy wymieszać mineralny nawóz wieloskładnikowy, np. Azofoskę.

Oczywiście wymagania glebowe poszczególnych gatunków są zróżnicowane. I tak np. tulipany wymagają gleby żyznej, głęboko uprawionej, o odczynie obojętnym. Przed sadzeniem zaleca się zastosować nawozy fosforowe (5-8 dag/m²).

Z kolei lilie sadzimy do gleby żyznej, próchnicznej, przepuszczalnej i wilgotnej. Większość gatunków wymaga podłoża o kwaśnym odczynie pH 5,5-6,5. Warto zatem, przed przekopaniem rabaty, dodać nieodkwaszonego torfu wysokiego.

Przy wyborze miejsca do uprawy kwiatów cebulowych, warto tez zwrócić uwagę, aby co roku sadzić je w innych miejscach ogrodu. Postępowanie takie znacznie zmniejszy ryzyko porażenia cebul przez choroby lub szkodniki atakujące tę grupę roślin.

Sadzenie do gruntu

Głębokość sadzenia cebul zależy od ich wielkości. Cebule sadzimy z reguły na głębokości równej 2 – 3 ich wysokościom (na glebach bardzo lekkich nieco głębiej). Odstępy pomiędzy cebulami powinny wynosić około 2 – 3 szerokości cebul. Zaleca się sadzenie cebul po kilka do większego dołu wykopanego szpadlem. Nie wyznacza się powierzchni obsadzonej cebulami, ani nie sadzi się ich symetrycznie, gdyż wyglądałoby to nienaturalnie. Po usunięciu ziemi na żądaną głębokość, dobrze jest wkopać nieco mączki kostnej, a następnie dopiero umieścić cebule. Jeżeli nie potrafimy odróżnić gdzie jest część górna cebuli, a gdzie dolna, wtedy najlepiej posadzić ją na boku. Następnie cebule przykrywamy ziemią, rozbijając jej grudy i lekko ugniatając, aby usunąć wolne przestrzenie z powietrzem wokół cebul. W ogrodzie skalnym, przed posadzeniem cebul należy usunąć wierzchnią warstwę żwiru, a następnie ponownie rozsypać żwir po ukończeniu sadzenia.

Aby zabezpieczyć cebule przed wykopaniem przez nornice i inne gryzonie, można uprawiać je w plastikowych ażurowych koszykach lub skrzynkach, zakopywanych w ziemi. Gdy przyjdzie pora wykopywania cebul z gruntu, przy takim postępowaniu będziemy też mieli pewność, że wszystkie cebulki wykopaliśmy.

Po posadzeniu roślin glebę przykrywamy torfem lub rozdrobnioną korą. Taka ściółka zabezpieczy glebę przed utratą wilgoci i ograniczy wzrost chwastów. Dodatkowo, w przypadku cebul sadzonych jesienią, grubsza warstwa ściółki ograniczy przemarzanie gleby.

Sadzenie do doniczek pod osłony

Uprawa większości roślin cebulowych w doniczkach pod osłonami jest dosyć łatwa, gdyż warunki wzrostu można dokładnie dopasować do potrzeb roślin. Cebule możemy posadzić zarówno do doniczek glinianych jak i plastykowych. Doniczki gliniane są bardziej odpowiednie dla roślin, które nie znoszą nadmiaru wilgoci, gdyż podłoże po podlaniu przesycha w nich szybciej, niż w doniczkach plastykowych. Doniczki plastykowe są obecnie szeroko stosowane – są idealne dla gatunków wymagających więcej wilgoci, a w przypadku roślin źle znoszących nadmiar wilgoci, również się sprawdzą, o ile napełnimy je bardzo przepuszczalnym podłożem i będziemy rzadziej podlewać.

Metoda sadzenia cebul w doniczkach jest identyczna, jak sadzenia w gruncie. Cebule sadzi się w doniczkach na podobnej głębokości, a jeżeli w przypadku większych cebul okaże się to niemożliwe, musimy zapewnić im pod spodem warstwę wilgotnego podłożą o grubości co najmniej 3 cm. Po włożeniu do doniczki, cebule przykrywamy ziemią, którą dobrze dociskamy. Posypanie ziemi żwirem pomoże utrzymać wilgoć i poprawi wygląd doniczki. Podlewanie nie jest koniecznie, dopóki podłoże nie przeschnie. Wznowienie podlewania jest konieczne, gdy rozpocznie się wzrost korzeni.

Doniczki ze świeżo posadzonymi cebulami trzymamy w zimnym inspekcie bądź w zimnej szklarni. Ponieważ cebule w doniczkach są bardziej narażone na mróz niż te w gruncie, doniczki należy zabezpieczyć dołując je na zagonie z grubym piaskiem lub żwirem, zmieszanym z torfem. Latem konieczne jest dołowanie cebul w doniczkach glinianych, aby zapobiec przesychaniu gleby. Korzystne będzie również dla cebul w doniczkach plastykowych, gdyż zabezpieczy je przed przegrzewaniem się.

Sadzenie do pojemników

Cebule możemy również sadzić w rynienki, koryta, donice ceramiczne, czy inne pojemniki. Tak posadzone, mogą stanowić wspaniałą ozdobę balkonów, tarasów, czy schodów prowadzących do domu. Konieczne jest aby pojemniki miały na dole otwór umożliwiający odpływ wody. Na dnie pojemnika umieścić należy 3-centymetrową warstwę drenażową, a sam pojemnik ustawić na cegłach lub specjalnych nóżkach, co zapobiegnie gromadzeniu się wody i ochroni pojemniki ceramiczne przed uszkodzeniem przez mróz. Aby cebule nie gniły, podłoże musi być odpowiednio przepuszczalne.

 

Pędzenie roślin cebulowych

Wiele cebul można sadzić do mis i trzymać je w ciemności aby spowodować wcześniejsze ich kwitnienie. Najlepszą metodą pędzenia roślin cebulowych jest posadzenie ich w ozdobnych misach i wniesienie do mieszkania, gdy zaczynają już kwitnąć. Najbardziej okazale będą one kwitły w pomieszczeniu chłodnym, o temperaturze niewiele wyższej od temperatury panującej w szklarni czy inspekcie. Zbyt wysokie temperatury spowodują, że łodygi będą rosły bardzo szybko, a ich wygląd będzie nienaturalny. Kwiaty będą mniej trwałe. Po przekwitnięciu, rośliny należy wynieść z powrotem do inspektu lub szklarni.